1-جراحی یا بیماری
اگر اخیرا جراحی بزرگی داشته اید و یا در حال بهبودی بعد از یک بیماری جدی هستید، ریزش مو طبیعی است. بسیاری از مردم پس از یک جراحی بزرگ و یا پس از یک بیماری، سطح چشمگیری از ریزش مو را تجربه می‌کنند. در حالی که سطح ریزش مو ممکن است بیش از حد ظاهر شود، اما واقعا چیزی بیش از واکنش به یک رویداد خاص نیست و مو بعد از یک دوره زمانی به حالت عادی باز خواهد گشت.

2- داروها
برخی از داروهای ضد انعقاد و بسیاری از داروهای شیمی ‌درمانی استفاده‌ شده در درمان سرطان با علت ایجاد ریزش مو شناخته شده اند و معمولا وقتی که دارو متوقف می‌شود، مو به حالت عادی برمی گردد. برخی داروهای ضد افسردگی و ویتامین A بیش از حد نیز ممکن است منجر به ریزش مو شوند.

3- عدم تعادل هورمونی

تستوسترون یک هورمون است که همه مردان درباره آن شنیده اند. این هورمون مسئول صداهای بم، رشد عضلانی و فعالیت جنسی است. هنگامی که بدن تستوسترون را به دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل می کند، ممکن است ریزش مو تجربه شود. DHT با حمله و کاهش فولیکول های مو، می تواند منجر به نازک شدن مو یا ریزش آن شود.

4- مسائل مربوط به تیروئید
بیماران مبتلا به پرکاری و یا کم کاری تیروئید اغلب با ریزش مو به علت تسریع تبدیل تستوسترون به DHT مواجه می شوند. حتی افرادی که تحت درمان تیروئید قرار می گیرند از ریزش مو در رابطه با شرایط خود، ایمنی ندارند.

5- استرس
اگر تحت فشار زیادی در محل کار و یا در خانه قرار داشته باشید، ممکن است ریزش مو را تحت شرایط استرس زا، تجربه کنید. استرس فیزیکی و عاطفی بیش از حد می تواند رشد موها را به طور معمول متوقف کند، و دو یا سه ماه بعد از آن، ریزش مو دیده می شود. خوشبختانه، ریزش مو به دلیل استرس معمولا دائمی نیست.

6- آلوپسی

Alopecia areata یک بیماری است که توسط استرس ایجاد می شود. در این حالت سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله می کند، بنابراین ریزش موها در سر و دیگر جاهای بدن اتفاق می افتد. حدود پنج درصد از افراد مبتلا به آلوپسی، تمام موهای سرشان را از دست می دهند. به طور معمول، موها رشد می کنند، اما ریزش مو مجددا اتفاق می افتد.
برخی از عفونت های قارچی می توانند باعث ریزش مو شوند. از دست دادن موها ممکن است نشانه ای از مشکل اساسی مانند دیابت یا لوپوس باشد.

ادامه مطلب را در سایت زیر بخوانید...